Πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα (πρώιν Κεϋλάνης) και της Δ επαρχίας της, το κυριότερο λιμάνι της χώρας, κοντά στις εκβολές του ποταμού Κελάνι - Γκάνγκα (Πληθ. 623.000 κάτ. (1998)). Είναι το σημαντικότερο οικονομικό, πνευματικό, διοικητικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο της χώρας, με διεθνές αεροδρόμιο και μεγάλο τεχνητό λιμάνι έκτασης 2,5 τ.χλμ. και με 4 κυματοθραύστες, όπου προσεγγίζουν υπερωκεάνια της Ευρώπης, της Ασίας και της Αυστραλίας και διενεργείται το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο του νησιού. Συνδέεται με σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο με τις άλλες πόλεις του νησιού. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με το εμπόριο, τη χειροτεχνία, τη βιομηχανία (επεξεργασίας τροφίμων, χάλυβα, καουτσούκ, επισκευών πλοίων, διυλιστήρια πετρελαίου), την αλιεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία κ.ά.

Η πόλη χωρίζεται σε τρία τμήματα: α) Το Πετάχ, όπου διαμένουν οι ιθαγενείς, β) το Φρούριο, όπου εδρεύουν οι στρατιωτικές αρχές και βρίσκονται τα καλύτερα εμπορικά καταστήματα και οι διάφορες υπηρεσίες, και γ) την ακρόπολη Κόλπετι, όπου είναι οι βίλες των Ευρωπαίων.

Το Κολόμπο ιδρύθηκε το 1517 από Πορτογάλους, που το ονόμασαν έτσι προς τιμή του Χριστόφορου Κολόμβου. Το 1656 κυριεύτηκε από τους Ολλανδούς και το 1796 από τους Άγγλους. Το 1948 έγινε πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Κεϋλάνης. Το 1972 εγκαταστάθηκε σ` αυτήν ο πρόεδρος της δημοκρατίας της Κεϋλάνης. Το 1950 έγινε στο Κολόμπο η διάσκεψη της Κοινοπολιτείας, που ενέκρινε το "Σχέδιο Κολόμπο", το οποίο εξέτασε, ανάμεσα στα άλλα προβλήματα, την κατάσταση και την άμυνα της ΝΑ Ασίας, τη συνθήκη ειρήνης με την Ιαπωνία, την αναγνώριση της Κομουνιστικής Κίνας, τον αγώνα εναντίον του Κομουνισμού κ.ά.